Sport

De geschiedenis van sport

High performanceBij sport ligt de nadruk op het deelnemende team en de competitie / high performance die daaruit voortvloeit. Sport kan amateur [niet professioneel] of professioneel zijn. Amateur kan op verschillende manieren worden bekeken, maar professioneel kan worden gedefinieerd als betaalde atleten. Beroepssporters kunnen verschillende disciplines beoefenen en beoefenen, waaronder onderwijs, vervoer, geneeskunde, zakenleven en politiek. De structuur van de beroepssport is met name een evenwichtige wederzijds voordelige relatie waarbij de atleten bijdragen aan een bepaalde plaats door hun eigen onkosten te betalen, lid te worden van hun club en daarbinnen te strijden.

In historisch perspectief is het begrip sport ontstaan als een australe handeling, omdat er geen hiërarchie bestond tussen de deelnemers. In de middeleeuwen wedijverden de gewone burgers met elkaar om sociale status te verwerven en het recht om de koninklijke hoven te gebruiken. De oorsprong van de sport als gemeenschappelijk instrument van sociale rijkdom was geworteld in het ritueel van het balspel. In de Middeleeuwen namen de koninklijke sportcompetities de vorm aan van grootschalige militaire spektakels. Omdat de sporten de deelname van veel mensen vereisten ten voordele van een bepaald team, werden ze aangeduid als “de menigte” en werden ze gezien als een sociale kracht. Sport werd geïntegreerd in de populaire cultuur toen er films over sport werden gemaakt en films over de sportactiviteit werden gemaakt. In het verleden was sport vooral een zaak van vermaak en sociale status. Vandaag de dag is sport stevig gegrondvest op de notie van IKnow-het leveren van materiële voordelen in ruil voor de geleverde materiële voordelen. Vandaag de dag is sport een competitief veld waar spelers hun brood verdienen en waar gezinnen het geld nodig hebben om hen te onderhouden.

De opvatting van sport als geld is van fundamenteel belang om te begrijpen waarom sport zo belangrijk is als zij is. Het is duidelijk niet de sport die het prijzengeld bepaalt, maar het prijzengeld dat de atleten winnen en dat op zijn beurt de beurzen oplevert die hen toekomen. Hoe meer prijzengeld, hoe meer de kwaliteit van het spel eronder lijdt. In de categorie van de beloningen wordt de kwaliteit nog steeds gehandhaafd, hoewel de situaties tot onhoudbare niveaus zijn gestegen.

Het wordt ook duidelijk dat winnaars van wedstrijden niet alles voor elkaar kunnen krijgen. Er is weliswaar een element van geluk op het raakvlak tussen de deelnemers, maar dit is niet voldoende om een passende erkenning voor hun prestaties te garanderen. Met andere woorden, als de grote blik niet om de nadelige gevolgen van het weer en de wildgroei van het professionele spel heen kan, des te meer blijft de frequentie van de botsingen op de Ping League zich opstapelen. Een van de sprekende voorbeelden zijn de wielrenners. Hun overdreven verwondingen maken een aanfluiting van de bewering dat deze sport een veilige en eerlijke onderneming is.

Het kunstschaatsen als sport heeft de laatste jaren zijn identiteit als eenvoudig atletisch en artistiek vertoon van evenwicht, coördinatie en understatement verloren, met als gevolg een verlies aan controle. Eén lijn marcheerde feilloos gedurende een heel programma, een adembenemend vertoon van artistiek evenwicht, elegante ontspanning en kalmte. Figuratief schaatsen wordt als sport steeds meer gezien als een commerciële aangelegenheid. Dit gaat gepaard met een commerciële grasmat die steeds meer terrein verliest aan de echte recreatieve geest waaruit het is ontstaan.

Verschillende sportevenementen die deel uitmaken van de Olympische Spelen bestaan al sinds 1896. Hun grote fout is dat het in de kern gaat om langdurige en in wezen onvindbare concurrentievervalsing in plaats van een individuele en tastbare band met sportieve glorie. Het ergste gevolg van deze botsingen van de geest is dat ze bij de fans respectloosheid en woede kweken. Soms lijken de toeschouwers bereid om een internationaal-totale Sasha Cohen toe te staan om op afstand te zwelgen in hun misère hun steun te verlenen.

Sportiviteit heeft een centrale plaats in het Olympisch ideaal.

In het verleden was het van cruciaal belang om goed sportmanschap te tonen. Dit gebeurt niet meer omdat het evenwicht tussen de eisen van het bedrijfsleven en de eisen van de sportgemeenschap is verstoord. Men hoeft niet langer lippendienst te bewijzen aan het concept van amateursport. Men moet ook begrijpen dat professionele atleten weliswaar een aanzienlijke beloning verdienen voor hun atletische prestaties, maar dat de beloningen die worden gegeven ook lijken uit te spoelen naar de spelers.

Bedrijfssponsoring heeft de integriteit van de sport vernietigd. Bedrijfssponsoring is het meest verderfelijke probleem waarmee de sportgemeenschap wordt geconfronteerd. Bedrijfssponsors zijn niet te verwarren met de in geld betaalde adoratie en de in diensten betaalde adoratie. De tegenstrijdigheid is compleet wanneer bepaalde sponsors beweren banden te hebben met de amateursport.

Dus, wie profiteert? Het grote geld heeft ervoor gezorgd dat de communicatie een impuls heeft gekregen. De amateurtoeschouwers werden weinig tastbare voordelen beloofd. De meeste amateurtoeschouwers hadden daar moeite mee en de Olympische Spelen leden eronder. In de VS is het aanvangstarief van de oudergelden de pan uit gerezen, zodat er weinig tijd overblijft om het spel op wereldschaal te promoten. Het Internationaal Olympisch Comité verergert de schade door zowel vele marketingstrategieën die hun eigen commerciële belangen op lange termijn in gevaar brengen als vele schandalen bij het betalen voor wedstrijden in de armen te sluiten. Zij die betrokken zijn bij commerciële activiteiten hebben een morele verantwoordelijkheid voor resultaten. Het monopolie creëert een ontmoedigende omgeving die het moeilijk maakt om hulp te bieden om het spel te verbeteren.

Lees meer:
Sportpsycholoog Eindhoven
High performance
Bedrijfstrainingen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *